Wrześnianin PWR

Powiedzieć swemu bratu, że został mu rok życia , wybacz nie znam odpowiedzi przerasta mnie trudność pytań . Strach oddychać , sam jestem swoim wrogiem może dlatego za przyjaciół i bliskich pierwszy bym skoczył w ogień . W głowie mam paranoje, myśli skarżone polonem biała obrysowane kreda, żółta taśma, psy, koroner . Zabierzcie mnie stąd , odejść chce w przeszłość , dajcie mi kaftan lub od razu kata i elektryczne krzesło . Świat podnosi mi non stop tętno , jebana nerwica natręctw , modlę się wciąż o obojętność . Masz odwagę z dumą twierdzić że cały jest świat Twój ? No to przekaż chorej matce że jej syn zginął w wypadku . Myśli wciąż wiszą na pasku , rzeczywistość w rękach znika , nie masz pojęcia co mówię ? Zamknij mordę nie znasz życia . Klęska chwyta znów za gardło w umyśle mam to , wiem że na końcu tunelu dawno zgasło światło. Jedni pragną gładko zasnąć , ja już w nic nie wierzę . Kiedy umrę zamiast stypy zrób mi ostatnią imprezę.